viernes, 4 de diciembre de 2009

IN MEMORIAM ALEJANDRA SOTO ALJÁN


Hoxe estamos de loito, onte soubemos da morte da alumna ALEJANDRA SOTO ALJÁN.

As estrañas circunstancias da súa desaparición e as especulacións que intentan explicar a súa morte, non nos deben importar. O tráxico é que ela xa non está na súa casa, no seu pupitre, na súa aula, á nosa beira, no noso Centro.

Dende aquí queremos enviarlle un bico forte de recordo porque era moi próxima aos compañeiros e moi querida por todos.

Alejandra chegou ao Instituto hai dous anos e esa rapaza calada e traballadora integrouse rapidamente na vida do Centro, conquistou o corazón dos compañeiros e a consideración do profesorado por ser unha rapaza estudosa, educada e respectuosa.

Sempre haberá en nós a alegría de terte coñecido e a tristura de terte perdido.
A comunidade educativa do IES República O. do Uruguai

7 comentarios:

Unknown dijo...

Pequeña Jale te echaremos mucho de menos.Te deseo que descanses en paz.Todavia no me lo creo, lo estoy asimilando.Solo de pensar que ace nada estaba comiendo surtis contigo en el recreo o viendote exponer en etica,no me cabe en la cabeza como a una niña buena como tú que no se metia con nadie, trabajadora... le hayan echo una cosa de este tipo.
TE QUEREMOS y se que dentro de un tiempo nos volveremos a ver. :(

Tu compañero "Colo".

Irene dijo...

JALE.
Aunque no estés de cuerpo presente, te sentimos muy cerca de nosotros.Te recordaremos como cada uno de los días que pasaste con nosotros: en clase, en el recreo, el banco, en el vestuario después de gimansia ... ; y al levantarnos, al acostarnos, al reir, al llorar,... te vamos a tener presente, porque es imposible olvidar a una persona como tú.
No me llevo ni un mal recuerdo tuyo, ni una discusión, ni malas palabras,ni si quiera una imagen de como sería tu cara triste.

Es realmente injusto lo que te han hecho, y haremos todo lo posible para que se haga justicia.
Descansa en paz y disfruta de tu dulce, o no tan dulce, libertad.

Te queremos Jale y te echamos mucho de menos


Irene.

A Marela Tarabela dijo...

Un abrazo y un beso muy fuertes desde el IES Ramón Mª Aller Ulloa.

Anónimo dijo...

Jale siempre estarás presente en nuestros corazones...nunca te olvidaremos

Laura dijo...

jo jaliña ponehuevos, y aqui me quedo... recordandote cada dia de mi vida, cada vez que coma pizza y no pueda mas, cada vez que mire a mi derecha en clase y no estes, cada vez que me aburra y no sepa a quien llamar, cada vez que me desespere con los deberess y no estes al otro lado del telefono con tu caracteristica pachorra xD
te echo de menos, pero la huella que has dejado en mi no se borra en la vida, eres increible, distinta, la persona que mas me hace reir por cualquier estupidez, la que me tranquiliza, la que me ayuda, la que me hace ver las cosas por otro lado...
estes donde estes, aqui estamos todos contigo, para siempre
te quiero jale

Laura, tu lorycha :)

Fanny dijo...

Jale cariño....que raro se hace todo esto...
sigo creyendo que estás, lejos, incomunicada, pero que estás. Es imposible asimilar q no te volveré a escuchar tía...q no volveremos a hablar y a contarnos nuestras novedades cada poco tiempo. 9 años a tu lado son muchos cariño, recuerdo las risas que nos echábamos en mi casa, las tonterías que hacíamos y decíamos...recuerdo tu carita tía...tan linda... para siempre cielo, siempre estarás con nosotros.
Te quiero peque
Siempre te recordaremos

Anónimo dijo...

y con todo el tiempo que pasó aun me duele pensar como ocurrió todo.
Te seguimos extrañando jale!